Door Nayeli Santoyo
Geboren in Manilla, Carla N. was 5 jaar oud toen haar familie haar naar dit land gebracht. "Onze papieren zijn niet vastgesteld, en ik heb zonder papieren, aangezien" zei ze.
Nu 21, Carla N., die wenst dat haar volledige naam niet worden gebruikt, woont de Universiteit van Illinois in Chicago, waar ze een senior studie kunstonderwijs en het Engels.
Nog steeds zonder papieren, Carla zei dat ze zich zorgen over haar toekomst. Ze is een van de vele jonge immigranten die waren naar de Verenigde Staten bracht, terwijl nog steeds kinderen door ouders die op zoek waren naar een beter leven. Net als vele anderen, was Carla teleurgesteld toen het Huis van Afgevaardigden Act passeerde de DREAM deze week , maar werd getrokken uit een stemming door de Senaat leiderschap op donderdag een nederlaag te voorkomen. De DREAM Act is wetgeving die het burgerschap zou leiden tot een pad voor een speciale categorie van illegale immigranten, die werden gebracht aan de VS als kinderen.
Het kader van het handelen, zal in aanmerking komen om jongeren zonder papieren in aanmerking komen voor een permanente verblijfsvergunning als ze zich inschrijven op school of in het leger dienen en te wachten voor zes jaar. Zij kunnen dan van toepassing voor volwaardig burgerschap.
Zoals zo vele andere jonge mensen op zoek naar een permanente status hier, is Carla betrokken bij vele belangenorganisaties, zoals allochtone jongeren Justice League (IYJL), Illinois Coalitie voor immigranten en vluchtelingen rechten (ICIRR) en de Asian American Institute .
"Veel van ons leven in de schaduw," zei Carla. "Ik wist dat ik wilde gaan studeren, ik was als een rechte Een student ... maar in mijn junior [jaar] Ik dacht dat ik was niet van plan om te kunnen gaan studeren." 
oudere zus Carla's gingen naar een community college, omdat ze niet het geld om te betalen voor een vier jaar durende instelling en wist niet hoe te solliciteren naar een universiteit te wijten aan haar juridische status.
Carla vroeg haar begeleiders, en ze richt haar scholen die soepeler zijn in hun toelatingsbeleid. Ze toegepast op UIC, maar omdat ze niet over een sofi-nummer, had ze toe te passen als een internationale student.
Carla's ouders betalen in-state collegegeld, maar ze niet kan krijgen steun van de regering, zoals leningen of subsidies. Ze zei dat alles wat ze kunnen zich aanmelden voor zijn prive-beurzen.
In een jaar, Carla zullen afstuderen, en ze hoopt dat ze de kans om ingezetenschap verkrijgen om te kunnen werken met behulp van haar diploma te hebben.
Vele andere jonge volwassenen willen naar de universiteit gaan, maar zijn bang voor wat er gaat gebeuren wanneer ze afstuderen. Evelyn Perez, 24, een student en werknemer, zei kreeg ze haar verblijfsvergunning toen ze afstuderen van de middelbare school, maar dat ze vreesde haar dromen nooit zouden uitkomen.
"Ik leef voor mijn dromen. Ik wilde altijd al naar de universiteit gaan en iemand in dit leven. Ik ben de eerste van mijn familie om ook daadwerkelijk te gaan naar de universiteit, en ik ben erg trots op, "zei Perez. "Ik kan me voorstellen wat deze kinderen doormaken, en ik hoop echt dat de Dream Act goedgekeurd zal worden."
Perez zei dat ze heeft een neef die zonder papieren en ze wenste dat ze haar kon helpen, omdat ze weet dat ze worstelt.
"Ze is pas 21 jaar oud. Haar eerste taal is Engels. Ze Amerikaan is, al haar familie is hier, en ze kunnen niet naar school omdat ze zich niet kunnen veroorloven, "zei Perez. "Ze heeft een dochter en ze werkt in een fabriek voor het minimumloon, ze is heel slim en ze wil een beter mens te worden, niet alleen voor zichzelf maar voor haar dochter."
Perez zei dat ze niet begrijpen waarom het Congres niet de DREAM Act passeren, want het is niet de jonge immigranten de schuld dat ze hier waren gebracht als kinderen ten laste. Ze zei dit is dan een immigratie-kwestie en meer als een kwestie van mensenrechten.
"Het recht om te kunnen helpen deze kinderen te worden opgevoed? - Wat als een van die kinderen gaat naar de persoon die de genezing van kanker ontdekt worden" Perez vroeg.
Niet iedereen is het eens met Perez.
Marco Garcia, 20, woont in Logan Square en werd geboren in Chicago. Hij zei dat het wetsvoorstel is niet eerlijk voor alle immigranten die in dit land wonen. Hij zei dat er oudere mensen die zijn harde werkers, die verdienen ook de mogelijkheid om een legale ingezetenen worden, maar ze zullen niet worden gedekt door de droom wet.
"Het is of iedereen hulp of hulp geen omdat niet iedereen is in het college of het leger," zei Garcia.
Anderen verzetten tegen het Dream Act ook.
Een artikel gepost door de PR Newswire, United Business Media, zei de DREAM Act zou onderwijskansen beschikbaar voor Amerikaanse burgers te verminderen.
Het artikel zegt elke immigrant die woont een openbare instelling zou een collegegeld subsidie van ongeveer 6.000 dollar ontvangen van de belastingbetaler elk jaar. Volgens het artikel, zal de droom Wet kosten de belastingbetaler 6,2 miljard dollar per jaar en sinds middelen om te studeren beperkt zijn, zal dit Amerikaanse burgers 'mogelijkheid om onderwijs te krijgen verminderen.
Volgens de DREAM Act websit e, weg van het burgerschap zou het zijn voorwaardelijke permanente verblijfsstatus, die vergelijkbaar is met juridische permanente verblijfsvergunning. Dit zou de aanvragers te werken, rijden en zo goed als in aanmerking te komen voor studieleningen en federale leer-werktrajecten reizen. Ze zouden niet in aanmerking voor federale financiële steun, zoals Pell subsidies.
De eisen zijn: ze moet zijn ingeslagen in de Verenigde Staten vóór de leeftijd van 16 jaar, moet zijn afgestudeerd aan de Verenigde Staten middelbare school, of hebben verkregen GED of zijn toegelaten tot een instelling van hoger onderwijs, zoals een hogeschool of universiteit; moet worden tussen de leeftijden van 12 en 35 op het ogenblik van de aanvraag en mag niet beschikken over een strafblad.
Deze droom wet werd ingevoerd in 2001, zei Catherine Salgado, directeur communicatie van ICIRR. "We hebben gewerkt. Het is een lopende werkzaamheden het genereren van support formulier verschillende scholen, Democraten en Republikeinen, "zei Salgado.
Ze zei ICIRR werkt om meer ondersteuning te krijgen en zich aansluiten bij manifestaties die het bewustzijn over dit probleem te maken.
"Elke minuut is belangrijk", zei Salgado. "De Dream Act gevolgen elke generatie."
Maria de la Torre, een toelatingscommissie officer bij Northeastern Illinois University, zei toen studenten van toepassing op de universiteit binnenkomen, krijgen ze een sofi-nummer nodig. Omdat zij niet beschikken over een, zij hebben om de vraag te beantwoorden door ofwel het schrijven van nullen of negens.
De La Torre voegde eraan toe dat studenten zonder papieren niet kunnen invullen van een aanvraag voor federale leningen of schenkingen, omdat het een federale document.
Jeff Hoker, 48, een inwoner en werknemer in Chicago, zei de DREAM Act is als een investering, omdat immigranten op te groeien in dit land en ze zijn nergens heen, daarom, het opleiden van hen zal het land beter.
"Ze zijn al hier. Ze leerden de taal. Ze doen niets over de [land die ze achterlieten] weten, ze weten van deze cultuur, "zei Hoker. "Ik denk dat het gunstig zal zijn voor iedereen en humanitair."
